Ulga prorodzinna, czy też inaczej mówiąc ulga na dzieci to niewątpliwie najpopularniejsza ulga z jakiej korzystają podatnicy PIT. Wydawać by się mogło, że bez problemu każdy znajdzie podstawowe informacje o niej. Czy oby na pewno?
Osobiście byłem przekonany, że każdy kto choć raz musiał wypełnić zeznanie roczne PIT w którym wskaże ulgę na dziecko, będzie wiedział kto może z niej skorzystać. Okazuje się, że problemem może być ustalenie kwoty limitu, który obowiązuje w przypadku rozliczania ulgi na jedno dziecko. Zrobiłem krótki rekonesans w internecie i niestety nie mam dobrych wieści. Wiele stron internetowych poświęcających uwagę temu tematowi, wprowadzają swoich odbiorców w błąd. Po przejrzeniu kilku stron zauważyłem, że autorzy tych artykułów posługują się kwotą przychodu, dochodu, a nawet pojęciem „zarobków” by określić limit obowiązujący dla tej ulgi. Niestety to zupełne mijanie się z prawdą, a samodzielnie rozliczający się podatnicy, niemający do czynienia z prawem podatkowym, bardzo łatwo mogą zostać wprowadzeni w błąd i nie odliczyć ulgi do której mają prawo.
Kto może stracić?
Wyobraźmy sobie podatnika który sprawuje opiekę nad jednym dzieckiem, przez cały rok. Jego dochody oraz dochody jego małżonka (drugiego rodzica/opiekuna) łącznie wynosiły 112.500,00zł. Po przeczytaniu artykułu w którym autor posłużył się pojęciem przychodu, uznał, że nie przysługuje mu ulga i nie rozliczył jej. Gdyby przeczytał artykuł autora, który pisał o dochodzie, również mógłby dojść do takiego samego wniosku i nie skorzystał z ulgi. Gdyby natomiast przeczytał artykuł w którym posłużono się pojęciem „zarobków” zapewne nie wiedziałby którą kwotę ma wziąć pod uwagę.
Jaki jest limit?
Sprawa jest prosta i nie powinna budzić żadnych wątpliwości. Limit o którym mowa, uregulowany jest w art. 27f ust. 2 pkt. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Brzmi on:
2. Odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:
1) jednego małoletniego dziecka – kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:
a) pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,
b) niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;
W tym fragmencie przepisu, ustawodawca posłużył się pojęciem dochodu. Jednak nie należy poprzestawać na tym fragmencie, gdyż niezwykle istotna jest dalsza część przepisu. Otóż ust. 2a tego artykułu mówi, że:
2a. Za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a.
Zatem aby prawidłowo ustalić dochód który będzie stanowił limit dla prawa do skorzystania z ulgi prorodzinnej w opisanym przeze mnie przykładzie, należy zsumować dochody obojga małżonków a następnie odjąć sumę składek na ubezpieczenie społeczne obojga z nich. Dotyczy to składek określonych w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a tj.:
2) składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych:
– odliczenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy, oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku;
Autor: Grzegorz KusykEkspert ds. rachunkowości podatkowej
e-mail: g.kusyk[at]exorgroup.pl
tel: 508 750 614