Zmiana stawki PIT

Stawka podatku PIT za 2019 rok będzie niższa o 0,25 punktu procentowego, natomiast w 2020 o kolejne 0,75 punktu procentowego i wyniesie 17%. Jest to efekt nowelizacji ustawy PIT. Zmieniają się również koszty uzyskania przychodu oraz kwota zmniejszająca podatek.

Prezydent podpisał ustawę o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw, uchwaloną przez sejm 30-08-2019r.

Zgodnie z uzasadnieniem rządowego projektu ustawy zmieniającej, celem tych zmian jest zmniejszenie obciążeń fiskalnych podatników podatku dochodowego od osób fizycznych oraz obniżenie tzw. klina podatkowego.

Realizacja tych założeń związana jest z podwyższeniem tzw. pracowniczych kosztów uzyskania przychodów oraz obniżenie najniższej stawki podatku, o której mowa w skali podatkowej z 18% do 17%. Obniżenie stawki podatku dotyczyć będzie wszystkich podatników, którzy uzyskują dochody podlegające opodatkowaniu na ogólnych zasadach przy zastosowaniu skali podatkowej, również przedsiębiorców, którzy w odniesieniu do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej nie wybrali podatku liniowego, lub ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, a także emerytów i rencistów. Obniżona stawka podatku znajdzie zastosowanie od dochodów uzyskany od 1-10-2019r.

Nowa skala podatkowa wyrażona w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będzie wyglądała następująco:

Jednak ze względu na fakt, że nowe przepisy będą stosowane do dochodów uzyskanych od 1-10-2019, w rozliczeniu za 2019 rok podatkowy, skala podatkowa wyglądać będzie nieco inaczej:

Takie ukształtowanie skali podatkowej za 2019 r. jest wynikiem obowiązywania w trakcie 2019 roku podatkowego zarówno stawki 18% jak i 17%. W związku z tym, że stawka 18% obowiązywała przez 3 kwartały, a stawka 17% będzie obowiązywać przez 1 kwartał, realne obniżenie stawki podatkowej w 2019 roku wyniesie 0,25 punktu procentowego. Powyższe wynika z art. 5 ustawy zmieniającej. Regulacja ta ma charakter epizodyczny i dotyczy wyłącznie bieżącego roku podatkowego.

Obliczanie podatku i zaliczek w trakcie roku może budzić wątpliwości podatników.

Przedsiębiorcy

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 3 ustawy zmieniającej od dnia 1 października 2019 r. przy obliczaniu zaliczek na podatek dochodowy od dochodów uzyskanych w 2019 r. w sposób określony dla osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą kwota zmniejszająca podatek wynosi 548 zł 30 gr. Przepis art. 5 stosuje się. Art. 5 ustawy zmieniającej wskazuje skalę podatkową o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy PIT,  która obowiązuje za 2019 rok podatkowy. Wynika z tego, że przedsiębiorcy obliczając zaliczkę na podatek dochodowy za październik, zastosują stawkę podatku w wysokości 17,75%. Jest to oczywiście wynik sposobu wyliczania zaliczek tj. narastająco od początku roku. W wyniku tego, począwszy od rozliczenia podatkowego miesiąca września (obliczoną w październiku), zaliczki będą pobierane według stawki obowiązującej za cały 2019 rok.

Działy specjalne produkcji rolnej

Dla podatników, którzy dochody z działów specjalnych produkcji rolnej ustalają przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, przewidziano inny mechanizm wpłacania zaliczek za okres od 1 października do 31 grudnia 2019r. Ci podatnicy składali w urzędzie skarbowym deklaracje o rodzajach i rozmiarach zamierzonej produkcji w roku podatkowym. Następnie na podstawie tej deklaracji naczelnik urzędu skarbowego wydał decyzje na zaliczki miesięczne. Podatnicy wpłacają zaliczki miesięczne w wysokości ustalonej decyzją po obniżeniu o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne podlegającej odliczeniu (7,75% podstawy wymiaru składki). W związku ze zmianą stawki podatkowej, ustawodawca wprowadził możliwość obniżenia wysokości wpłacanych zaliczek, tak aby nie powstała nadpłata która byłaby możliwa do rozliczenia dopiero w zeznaniu rocznym. W tym celu podatnik zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy zmieniającej może pomniejszyć wysokość wpłat zaliczek miesięcznych za miesiące od października do grudnia 2019 o 5,5% ustalonej zaliczki miesięcznej.

Etat, działo, zlecenie

Ostatni kwartał 2019 roku to okres przejściowy. Zgodnie z art. 6 ustawy zmieniającej, do obliczenia zaliczki na podatek dochodowy od dochodów uzyskanych od dnia 1 października do 31 grudnia 2019 r. stosujemy stawkę 17%. Jednak w niektórych przypadkach płatnicy  (o których mowa w art. 31, art. 33-35 i art. 41 ust. 1 ustawy PIT) będą zobowiązaniu pobrać zaliczkę w wysokości 17,75%.  Zgodnie z tym przepisem podatnicy mogą złożyć płatnikowi wniosek o  zastosowanie stawki 17,75% zamiast stawki 17%. Takie podejście może mieć uzasadnienie szczególnie w przypadku podatników uzyskujących dochody dopiero począwszy od czwartego kwartału 2019 roku, lub gdy łączny dochód uzyskany w czwartym kwartale jest istotnie wyższy od dochodów uzyskiwanych w poprzednich kwartałach 2019 roku. Wówczas mogłoby dojść do sytuacji w której w zeznaniu rocznym, podatnik będzie musiał wykazać niedopłatę podatku a następnie wpłacić ją do urzędu skarbowego. Oczywiście niezależnie od złożenia bądź niezłożenia przedmiotowego wniosku, ostateczne kwota podatku wynosić będzie tyle samo. Jedyna różnica polega na tym, że w jednym przypadku wyższą zaliczkę pobierze płatnik zaś w drugim przypadku, podatnik otrzyma wyższe wynagrodzenie, ale różnice w podatku będzie musiał samodzielnie wpłacić na konto urzędu.

Warto również zwrócić uwagę na kwotę wolną od podatku. Nie uległa ona zmianie, jednak w wyniku zmiany stawki podatku, obniżeniu uległa kwota zmniejszająca podatek. W związku z tym za 2019 roku kwoty te będą wynosić:

• 1420 zł – dla podstawy obliczenia podatku nieprzekraczającej kwoty 8000 zł;
• 1420 zł pomniejszone o kwotę obliczoną według wzoru:

871 zł 70 gr × (podstawa obliczenia podatku – 8000 zł) ÷ 5000 zł
– dla podstawy obliczenia podatku wyższej od 8000 zł i nieprzekraczającej kwoty 13 000 zł;

• 548 zł 30 gr
  – dla podstawy obliczenia podatku wyższej od 13 000 zł i nieprzekraczającej kwoty 85 528 zł;
• 548 zł 30 gr pomniejszone o kwotę obliczoną według wzoru:
  548 zł 30 gr × (podstawa obliczenia podatku – 85 528 zł) ÷ 41 472 zł
  – dla podstawy obliczenia podatku wyższej od 85 528 zł i nieprzekraczającej kwoty 127 000 zł.

Natomiast w 2020 roku kwoty te będą wynosiły:

• 1360 zł – dla podstawy obliczenia podatku nieprzekraczającej kwoty 8000 zł;
• 1360 zł pomniejszone o kwotę obliczoną według wzoru:

834 zł 88 gr × (podstawa obliczenia podatku – 8000 zł) ÷ 5000 zł
– dla podstawy obliczenia podatku wyższej od 8000 zł i nieprzekraczającej kwoty 13 000 zł;

• 525 zł 12 gr
  – dla podstawy obliczenia podatku wyższej od 13 000 zł i nieprzekraczającej kwoty 85 528 zł;
• 525 zł 12 gr pomniejszone o kwotę obliczoną według wzoru:
  525 zł 12 gr × (podstawa obliczenia podatku – 85 528 zł) ÷ 41 472 zł
  – dla podstawy obliczenia podatku wyższej od 85 528 zł i nieprzekraczającej kwoty 127 000 zł.

Koszty uzyskania przychodów

Zmianie uległy również tzw. pracownicze koszty uzyskania przychodów. Zgodnie z art. 3 ustawy zmieniającej koszty te w okresie od dnia 1-10-2019 do 31-12-2019 wynoszą:

• 250 zł w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody z tytułu jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej;
• 300 zł przypadku gdy miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę;

Natomiast przy obliczaniu podatku za 2019 rok podatkowy koszty uzyskania przychodów:

• Wynoszą nie więcej niż 1751 zł 25 gr w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody z tytułu jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej;
• Nie mogą przekroczyć łącznie 2626 zł 54 gr – w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej;
• Wynoszą łącznie nie więcej niż 2151 zł 54 gr – w przypadku gdy miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę;
• Nie mogą przekroczyć łącznie 3226 zł 92 gr – w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej, a miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę.

Natomiast w 2020 roku koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej:

• wynoszą 250 zł miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 3000 zł – w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody z tytułu jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej;
• nie mogą przekroczyć łącznie 4500 zł za rok podatkowy – w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej;
• wynoszą 300 zł miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 3600 zł – w przypadku gdy miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, i podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę;
• nie mogą przekroczyć łącznie 5400 zł za rok podatkowy – w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej, miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, i podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę.

Autor: Grzegorz Kusyk
Ekspert ds. rachunkowości podatkowej
e-mail: g.kusyk[at]exorgroup.pl
tel: 508 750 614