Podatnicy kwestionujący zasadność pobranego przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, mogą złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty. Powyższe wynika z art. 75 § 1 Ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 Ordynacja podatkowa (dalej: Ordynacja).
Uprawnienie do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty co do zasady przysługuje:
- Podatnikom,
- Płatnikom i inkasentom (w przypadku gdy podatek nie został pobrany od podatnika),
- Osobom, które w momencie rozwiązania spółki były jej wspólnikami – w zakresie zobowiązań spółki,
- Spółkom, które tworzyły podatkową grupę kapitałową w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych, w momencie utraty przez grupę statusu podatnika w zakresie zobowiązań tej grupy.
Korekta zeznania (deklaracji)
Jeżeli przepisy prawa nakładają obowiązek złożenia korekty zeznania (deklaracji), wówczas podatnik, płatnik lub inkasent jednocześnie ze złożeniem wniosku o stwierdzenie nadpłaty, składają korektę tego zeznania (deklaracji). Ponadto w przypadku osób będących w momencie rozwiązania spółki jej wspólnikami, oprócz korekty zeznania (deklaracji) składają umowę spółki aktualna na dzień jej rozwiązania.
Stwierdzenie nadpłaty
Organ podatkowy zwraca nadpłatę bez wydawania decyzji stwierdzającej nadpłatę, jeśli prawidłowość złożonej korekty zeznania (deklaracji) nie budzi wątpliwości. W przeciwnym wypadku organ podatkowy przeprowadza postępowanie podatkowe i wydaje decyzję stwierdzającą nadpłatę określając wysokość zobowiązania podatkowego w prawidłowej wysokości w takim zakresie w jakim powstanie nadpłaty jest związane ze zmianą wysokości zobowiązania podatkowego. W zakresie w jakim wniosek jest niezasadny, organ podatkowy odmawia stwierdzenia nadpłaty.
Brak korekty
W przypadku gdy wraz ze złożeniem wniosku o stwierdzenie nadpłaty nie było obowiązku złożenia korekty zeznania (deklaracji), wniosek taki traktuje się jako wszczynający postępowanie podatkowe.
Zwrot nadpłaty osobom będącym wspólnikami spółki cywilnej w dniu jej rozwiązania, dokonuje się w takiej proporcji jaka wynika z prawa do udziału w zysku określona w umowie spółki, lub w częściach równych jeśli umowa spółki nie przewidywała innego podziału.
Należy zwrócić uwagę, że nadpłaty wraz z ich oprocentowaniem, w pierwszej kolejności podlegają zaliczeniu na poczet zaległości podatkowych wraz z należnymi od nich odsetkami za zwłokę, odsetek za zwłokę nieuregulowanych w terminie zaliczek na podatek, kosztów upomnienia oraz bieżących zobowiązań a w razie ich braku podlegają zwrotowi z urzędu. Podatnik może złożyć wniosek o zaliczenie nadpłaty na poczet przyszłych zobowiązań.
Terminy zwrotu podatku zostały uregulowane w art. 77 Ordynacji. Zwrot podatku następuje:
- W przypadku gdy podatnik, płatnik lub inkasent jest obowiązany do posiadania rachunku bankowego – wyłącznie na ten rachunek wskazany przez podatnika, płatnika lub inkasenta,
- W przypadku gdy podatnik, płatnik lub inkasent nie jest obowiązany do posiadania rachunku bankowego – na wskazany rachunek bankowy albo przekazem pocztowych, chyba że podatnik, płatnik lub inkasent zażądają zwrotu nadpłaty w kasie.
W przypadku zwrotu nadpłaty przekazem pocztowym, pomniejszana jest ona o koszty jej zwrotu.
Autor: Grzegorz Kusyk
Ekspert ds. rachunkowości podatkowej
e-mail: g.kusyk[at]exorgroup.pl
tel: 508 750 614