CDS, czyli swap ryzyka kredytowego (credit default swap) to rodzaj instrumentu pochodnego, który stanowi zabezpieczenie przed niewywiązaniem się dłużnika z obowiązku spłaty długu. Zanim wyjaśni się mechanizm funkcjonowania CDS, należy najpierw wskazać, czym jest instrument pochodny oraz co to jest swap.
Instrument pochodny (derywat) to instrument finansowy, którego cena zależy od ceny innego instrumentu, tzw. instrumentu bazowego. Instrumentem bazowym mogą być m. in. akcje, obligacje, indeksy giełdowe, surowce, kursy walut, instrumenty pochodne. Swap jest jednym z wielu rodzajów instrumentów pochodnych. Jak sama nazwa wskazuje, ideą swapu jest zamiana (ang. swap – zamienić, zamienić miejscami, wymienić się, zamienić się). Swap jest to umowa, w wyniku której strony umowy zobowiązują się wymienić między sobą płatności zgodnie z zapisami tejże umowy. Swap służy do ograniczenia ryzyka związanego np. ze zmianą stóp procentowych czy kursów walut. Może też służyć do zmniejszenia ryzyka nieściągnięcia długu od dłużnika, jak to jest w przypadku CDS.
W ramach umowy CDS jedna strona umowy chce się zabezpieczyć przed ryzykiem, iż jej dłużnik nie wywiąże się z obowiązku spłaty długu w terminie i we właściwej wysokości, a z druga strona umowy CDS zgadza się za odpłatnością przejąć na siebie to ryzyko. Umowa CDS podlega wykonaniu, jeśli nastąpi zdarzenie, przed którym CDS ma zabezpieczać, a więc dłużnik nie wywiąże się ze zobowiązania wobec pierwszej strony umowy.
Cena CDS zależy od ryzyka niewywiązania się przez dłużnika z obowiązku uregulowania długu, którego umowa CDS dotyczy. Im ryzyko większe, tym cena CDS wyższa. CDSy mogą być wykorzystywane jako mechanizm zabezpieczenia w trakcie inwestycji w obligacje.
Autor: dr Agnieszka Wójcik
Ekspert ds. controllingu i finansów
e-mail: a.wojcik[at]exorgroup.pl
tel: 504 724 416