Exor Group

Opublikowano 20-03-2020 w Business, Podatek dochodowy,

Firma w mieszkaniu

Prowadząc jednoosobową działalność gospodarczą, przedsiębiorcy często decydują się na wykorzystanie w tym celu własnego bądź wynajmowanego mieszkania. Jest to zarówno wygodne jak i korzystne ekonomicznie. Ale co wówczas z kosztami uzyskania przychodów?

Wielu przedsiębiorców prowadzących jednoosobowe działalności gospodarcze (JDG), bez zatrudniania pracowników decydują się aby działalność ta była prowadzona w miejscu swojego zamieszkania. Na takie rozwiązanie najczęściej decydują się osoby dla którym do pracy wystarczy biurko i komputer. Nie oznacza to jednak, że do kosztów uzyskania przychodów zaliczymy tylko przysłowiowy kawałek podłogi na którym stoi rzeczone biuro. W rzeczywistości bowiem, potrzeby są większe, a każdy przypadek należy rozważać indywidualnie. W zakresie kosztów uzyskania przychodów w zakresie wykorzystywania do celów działalności gospodarczej lokalu mieszkalnego, podejście Fiskusa ulegało stopniowej ewolucji. Początkowo przyjmowało się, że przestrzeń zajmowana na potrzeby JDG, powinna być ogrodzona stałą przegrodą, za którą zasadniczo przyjmowało się ścianę. W konsekwencji należałoby wyznaczyć w tym celu jedno pomieszczenie. Stopniowo przyjęła się jednak praktyka, że podatnik sam wyznacza powierzchni którą przeznacza na działalność gospodarczą, ale musi to być uzasadnione i racjonalne. Czy właściwym będzie wyznaczanie fragmentów różnych pomieszczeń?

Pod koniec ubiegłego roku Dyrektor Krajowej Administracji Skarbowej wypowiedział się w tej kwestii i ocenił stanowisko podatnika jako prawidłowe. O co chodziło?

Podatnik zamierza prowadzić JDG w zakresie fotografii i projektowania. Działalność będzie polegała głównie na postprodukcji fotografii, retuszu i projektowaniu graficznym, a także projektowaniu wnętrz. JDG będzie prowadzona w wynajmowanym lokalu mieszkalnym w 30%, przy czym dokładnie określił które części mieszkania będzie wykorzystywał.1,8 m2 pomieszczenia kuchni:

 1,8 m2 pomieszczenia kuchni:

  1. strefa zlewozmywaka, blat z czajnikiem do herbaty i lodówka,
  2. strefa ekspresu do kawy i blat roboczy,

7,8 m2 trakt komunikacyjny (korytarz),

4,8 m2 stół z krzesłami do spotkań z kontrahentami,

4 m2 strefa robocza:

  1. biurko robocze z komputerem i monitorami,
  2. fotel,
  3. półki na dokumenty i literaturę branżową,

1,8 m2pomieszczenia łazienki: strefa umywalki i WC.

Koszty które podatnik chce rozliczać dotyczą czynszu najmu oraz opłat medialnych tj. energii elektrycznej, wody, ogrzewania. Ponadto podatnik wskazał, że do prowadzenia działalności gospodarczej nie jest możliwe wyodrębnienie osobnego pomieszczenia, gdyż byłoby niezgodne ze stanem rzeczywistym. Do działalności gospodarczej służą części wybranych pomieszczeń lokalu mieszkalnego i niektóre sprzęty, meble oraz urządzenia znajdujące się w lokalu. Podana powierzchnia wynika z własnego obmiaru powierzchni wykorzystywanej do celów działalności. W związku z tym podatnik zadał pytanie, czy może zaliczać do kosztów uzyskania przychodów koszty czynszu najmu oraz opłat medialnych w ustalonej proporcji. Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej  z dnia 23 grudnia 2019 r. 0115-KDIT2-3.4011.509.2019.1.MK uznał, że zaliczenie tych wydatków w ustalonej proporcji do kosztów uzyskania przychodów jest prawidłowe. Przy czym należy pamiętać, że aby wydatek mógł stanowić koszt uzyskania przychodów musi spełniać określone warunki:

  1. wydatek został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika;
  2. poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów;
  3. pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą;
  4. jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona;
  5. został właściwie udokumentowany;
  6. wydatek nie może znajdować się w katalogu kosztów określonych w art. 22 ust. 1 ustawy PIT.

Jednocześnie sam fakt nie wymienienia określonego wydatku w art. 23 ust. 1 ustawy PIT ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zawierającym katalog wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów, nie może przesądzać automatycznie o możliwości uwzględnienia tego wydatku.

 

Autor: Grzegorz Kusyk
Ekspert ds. rachunkowości podatkowej
e-mail: g.kusyk[at]exorgroup.pl
tel: 508 750 614